aug 012015
Een plantenportret van de waterteunisbloem door André van Proosdij met foto’s van John Bruinsma
| Nederlandse naam | Waterteunisbloem |
| Wetenschappelijke naam | Ludwigia grandiflora (Michx.) Greuter & Burdet |
| Familie | Onagraceae |
| Synoniemen | Ludwigia uruguayensis (Cambess.) H. Hara Jussiaea grandiflora Michx |
| Verspreiding | Deze soort kent een disjuncte verspreiding, d.w.z. het verspreidingsgebied bestaat uit twee gebieden die niet aan elkaar grenzen. De soort komt voor in zuidelijk Zuid-Amerika: Brazilië, Argentinië, Chili, Uruguay en Paraguay. Een tweede verspreidingsgebied bevind zich in Florida. Mogelijk is de soort daar door de mens terecht gekomen, maar het is ook mogelijk dat ze er van nature groeit. Ludwigia grandiflora is in diverse delen van West-Europa een plaag. Uit de vijvers van liefhebbers is deze soort in de natuur terecht gekomen. (Irrigatie-)kanalen, vijvers en poelen groeien in korte tijd geheel dicht. Mechanische verwijdering is nauwelijks mogelijk, omdat hierbij de stengels in stukjes breken die elk weer uitgroeien tot een nieuwe plant. |
| Habitat | Langzaamstromend en stilstaand water in sloten, meren, beken, kanalen en moerassen. De planten groeien bij voorkeur in de volle zon. |
| Beschrijving | De stengels van Ludwigia grandiflora groeien vele meters langs de wateroppervlakte. Ze vormen wortels met een speciaal wit, zeer luchtig weefsel dat vermoedelijk een rol speelt bij de gasuitwisseling. De tot 40 cm lange zijscheuten groeien recht omhoog en dragen de bloemen. De drijfbladen zijn eirond, de bladen van de bloeiende scheuten lancetvormig, 6-12 cm lang. De 5 groene kelkbladen blijven na de bloei zitten. De 5 gele kroonbladen worden 15-25 mm lang en vallen snel af. De langwerpige doosvrucht bevat vele kleine zaden. |
| Gebruik | Aquarium: alleen bruikbaar bij grote formaten, dan aan bovenzijde. Vijver: Ludwigia grandiflora is geschikt voor de vijver. Regelmatig inkorten is nodig. Let op : deze soort verwildert gemakkelijk. |
| Kweek | Stekken: geen problemen. Zaaien: . |
| Verwante soorten | De kleine waterteunisbloem, Ludwigia peploides (Kunth) P.H. Raven lijkt sterk op Ludwigia grandiflora, maar heeft slechts 7-17 mm lange kroonbladen (vs. 15-25 mm). De bladen van de bloeiende stengels van L. peploides zijn ovaal en worden 3-6 cm lang, die van L. grandiflora zijn langwerpig en worden 6-12 cm lang. |
Beschrijving : André van Proosdij
Literatuur
- Meijden, R. van der, 2005, Heukels’ Flora van Nederland, 23ste druk, Wolters-Noordhoff bv, Groningen/Houten: 330
- Pot, R., 2003. Veldgids Water- en oeverplanten, KNNV Uitgeverij Utrecht: 48
Sorry, the comment form is closed at this time.